jueves, 10 de noviembre de 2016

Diario de sesions 1

SESION 1 - 10/11/2016

Nesta sesion repartimos as funcions do grupo, especificando o cargo de cada un e puxemos as normas. Tamen iniciamos a prepara o plan de traballo de esta unidade.
Nosa tarefa: "A unificacion de italia"
Caderno de equipo
O noso grupo está formado por Alejandro, Joaquín e Alba.

CARGOS E FUNCIONES

Coordinador/a: Propoñer e repartir as tarefas, e coordinar o traballo do grupo. Asegurarse de que todo o grupo sepa o que se ten que facer. - ALEJANDRO
Axudante: Axudar a tódolos membros do grupo a facer á sua tarefa, - ALBA
Secretario/a: Motivar ao grupo na realización das tarefas e axudar no caso de que sexa necesario. En caso de conflito, será o encargado de mediar. - JOAQUÍN

NORMAS DE EQUIPO

1 .Tódalas decisións teñen que ser consensuadas polos membros do grupo.
2. Respectaranse tódalas opinións.
3. Cada quén será responsable de cumprir coa súa parte do traballo. 

jueves, 3 de noviembre de 2016

Ilustración


A)Definición: A Ilustración foi un movimiento cultural e intelectual europeo que desenvolveuse dende finais do século XVII ata o inicio da Revolución francesa, ainda que nalguns países prolongouse durante os primeros anos do seculo XVIII.

B)Ejemplos:

  • MontesquieuRepresenta o liberalismo aristocrático do momento. El argumenta que a sociedade ea lei non ten a súa orixe no contrato social (como suxerido por Hobbes, Locke e Rousseau), pero na propia natureza do home e as circunstancias que o rodean (climático e xeográfica). Ademais, dixo, calquera forma de goberno debe ser temperada por diferentes saldos, a separación de poderes (executivo, lexislativo e xudicial), sendo fundamental. Esta separación segundo Montesquieu debe coincidir co equilibrio entre tres forzas sociais e políticas: rei, persoas e aristocracia.
  • Voltaire: Foi un exemplo de pensador ilustrado pola súa defensa da liberdade de pensamento, tolerancia e xustiza. E tamén para os seus ataques a todo tipo de dogmatismo, política e relixiosa. El argumentou que a vivir xuntos un "pacto social" é necesario. O individuo vai respectar o pacto polo seu interese. A moralidade debe ensinar os principios desta convivencia eo home, dono do seu destino, debe mellorar grazas á ciencia e tecnoloxía.

  • Rousseau: Él argumentou que o home é bo por natureza e que é a sociedade que corrompe, e propón como ser educado para preservar esa bondade natural. Para asegurar a liberdade natural que o home ten, segundo Rousseau, debemos facer un contrato social que se establece o poder do Estado. Con este contrato, os individuos se dan a unha vontade xeral que non pode ser despótico. O Estado debe garantir a liberdade política e as propiedades de cada un.



 Definición de Ilustración e minoría de idade:

Ilustración significa el abandono por parte del hombre de una minoría de edad cuyo responsable es él mismo. Esta minoría de edad significa la incapacidad para servirse de su entendimiento sin verse guiado por algún otro. Uno mismo es el culpable de dicha minoría de edad cuando su causa no reside en la falta de entendimiento, sino en la falta de resolución y valor para servirse del suyo propio sin la guía del de algún otro. Sapere aude! ¡Ten valor para servirte de tu propio entendimiento! Tal es el lema de la Ilustración.
Caracter: político               Destinatario: Los políticos y el pueblo        
Fonte: primaria                  Tema: La definición de la ilustración por Kan
Ano: 1784                         
Autor: Pau Kant
Contexto histórico: Na historia do pensamento do século XVIII é o século da Ilustración. Grazas á revolución científica, está consciente de que inicia algo novo, que a razón ea ciencia finalmente iluminar o destino dos seres humanos, que a escuridade da Idade Media pasaron. O personaxe principal da filosofía do s. XVIII é ilustrado, libre-pensador. O seu pensamento é unha crítica universal, nun ataque frontal contra calquera forma de dogma relixioso, a superstición, intolerancia e opresión intelectual, social ou política. Eles cren no progreso humano a través do desenvolvemento da razón. Exercer unha obra de "anunciantes" espallar a través de enciclopedias e dicionarios científicos e avances filosóficos. É unha cultura non universitario. O "filósofo" non é o pensador solitario, ou o "mestre" é un home do mundo que participa activamente na sociedade na que vive.